سیستم های مدیریت کیفیت

لاغر شدن و لاغر ماندن یکی از مهمترین دلایلی است که انسان ها را به سمت استفاده از رژیم های مختلف می کشاند، در این میان، افراد سود جو به دنبال راهی هستند تا بتوانند با شگرد های مختلف پول هنگفتی به جیب بزنند. آنها با اختراع رژیم های عجیب و غریب، جان انسان ها را به خاطر می اندازند و حتی برای یک کشور بحران های مختلفی به وجود می آورند.

رژیم هو ا خوری

در فوریه 2010 مقاله ای جالب در یکی از مجله های فرانسوی به نام « گرازیا» به چاپ رسید که چکیده آن این بود که با خوردن هوا به جای غذا، می توان در عرض مدت کوتاهی وزن کم کرد.

در این مقاله گفته شده بود که درست مانند همیشه، غذا را آماده کرده و در بشقاب بکشید و با قاشق و چنگال در دهان بگذارید اما نباید آن را بجوید یا حتی تکه ای کوچک از آن را قورت بدهید، مدت کوتاهی پس از آن باید غذا را از دهان خارج کرد، به این ترتیب از غذا لذت برده اید بدون اینکه چیزی بخورید. براساس این مقاله، پس از مدت کوتاهی این هوا خوری تبدیل می شد به خوردن سوپی که مواد تشکیل دهنده آن تنها آب ونمک بود، این رژیم در ابتدا بسیار مسخره به نظر می رسید اما زمانی که کمپانی «دی اند جی» برای آن تبلیغ کرده و اعلام کرد بسیاری از افراد مشهور از آن پیروی می کنند، افراد زیادی به گرفتن این رژیم تمایل پیدا کردند این رژیم چند ماه بعد از طرف سازمان بهداشت جهانی ممنوع و بسیار خطرناک اعلام شد و با نویسندگان این مقاله برخورد شد.

رژیم کرم های زنده

در دهه 1920 در سراسر آمریکا قرص هایی ساخته شد که به افراد کمک می کرد با خوردن آنها بدون داشتن رژیم غذایی خاص، تا حدی زیادی از وزن بدن خود را کم کنند. اما نکته جالب درباره این قرص ها مواد تشکیل دهنده آن بود، کرم های کدوی زنده که پس از خوردن در معده باز شده و از حالت فشرده خارج می شدند. این کرم ها تمام غذایی که توسط فرد استفاده می شد را می خورند. تئوری جالب و بی دردسری به نظر می رسید. فرد پس از خوردن غذا احساس سیری می کرد. املاح معدنی، پروتئین ها و ویتامین های غذایی به وسیله کرم ها خورده می شد و دیگر ماده غذایی و البته چربی در بدن باقی نماند، یعنی در حدود نیم تا یک کیلو گرم از وزن بدن در عرض یک هفته کم می شد، ولی این رژیم مشکل بسیار بزرگی برای بدن به وجود می آورد، کرم ها در بدن در عرض یک هفته کم می شد، ولی این رژیم مشکل بسیار بزرگی برای بدن به وجود می آورد، کرم ها در بدن تکثیر شده و به سیستم عصبی بدن حمله می کردند و آسیب های جبران ناپذیری به این قسمت وارد می کردند.

رژیم از دست دادن عضو

یکی از عجیب ترین و احمقانه ترین رژیم های دنیا در سال 2011 و در آمریکا رایج شد. براساس این رژیم، از دست دادن اعضا، خون و حتی مو بدن می تواند تا حد زیادی از وزن انسان کم کند. برای مثال، گرفتن ناخن ها 28 گرم، کوتاه کردن یا تراشیدن مو ها بین 60 تا 350 گرم، مصرف دارو های ملین، نیم تا یک کیلو گرم، قطع عضو مانند دست یا پا، بین 10 تا 20 کیلو گرم و اهدای عضو بین یک تا 6 کیلو گرم از وزن بدن را کم می کند، تعداد زیادی از مردم از این رژیم پیروی کردند اما هیچ کدام از آنها حاضر نشدند برای کم کردن وزن، عضو از بدن خود را از دست بدهند و تنها به اهدای خون و تراشیدن مو ها اکتفا کردند.

این رژیم فقط از وزن آنها کم می کرد بدون اینکه در ظاهر آنها تأثیری داشته باشد، چند ماه پس از رواج این رژیم، سازمان اف دی ای به شدت با این کار مخالفت کرده و با کسانی که بدون دلیل موجه درخواست قطع یا اهدای عضو داشتند به شدت برخورد شد.

رژیم توپ های پنبه ای

یکی دیگر از رژیم هایی که مانند هوا خوردن از طرف سازمان بهداشت جهانی ممنوع و بسیار خطرناک اعلام شد، رژیم خوردن توپ های پنبه ای بود. در این رژیم افراد قبل از خوردن غذای روزانه، چند توپ پنبه ای می خورند این روش باعث می شد تا معده به سرعت پر شده و فرد یا غذای بسیار کمی بخورد یا به طور کلی از غذا خوردن امتناع کند. بعضی از این افراد برای اینکه بتوانند طعم پنبه را تحمل کرده و مقداری بیشتری از آن را بخورند، توپ های پنبه ای را در آب پرتقال و یا قهوه گذاشته و بعد می خورند، برخی هم به خاطر جلو گیری از ضعف ناشی از این رژیم احمقانه، آن را با شکر می خورند. ریسک این رژیم بسیار بالا بود و فرد پس از مدت کوتاهی دچار ضعف، غش و سو تغذیه شده و ارگان های داخلی بدنش به خاطر چسبیدن پنبه ها دچار اختلال می دشدند. این رژیم که در بسیاری از کلاس های بازیگری در آمریکا رایج شده بود با دخالت دولت ممنوع اعلام شد.

رژیم گوشت کانگورو

یکی دیگر از عجیب ترین رژیم های دنیا، رژیمی بود که در سال 2010 در استرالیا رایج شد. در این نوع رژیم، خوردن هر نوع گوشت به غیر از گوشت کانگرو ممنوع اعلام شده بود. این گوشت پروتئین فراوان و چربی بسیار کمی داشت و از هر نظر برای رژیم خوب بود. استرالیایی ها اعتقاد داشتند که کانگورو ها گاز های گلخانه ای کمتری تولید کرده، به آب زیاد و محیط وسیع نیاز ندارند و نسبت به گاو و گوسفند، ضرر کمتری به محیط زیست می رسانند، همچنین آنها را می توان بدون استفاده از دارو کشت. به این ترتیب در حدود یک سال بیشتر استرالیایی ها تنها از کانگورو و سبزیجات استفاده کردند. این روش استفاده باعث شد تا گوشت گوساله و گوسفند ها در فروشگاه ها مانده و فاسد شوند. این موضوع ضرر زیادی به دولت استرالیا وارد کرد، از طرف دیگر به خاطر استفاده بیش از معمول از گوشت کانگورو، نسل کانگورو در استرالیا در معرض خطر قرار گرفت. به این ترتیب طولی نکشید که این رژیم از طرف دولت استرالیا ممنوع اعلام شده و گوشت محدود در اختیار مردم قرار داده شد، بعد از آن دوباره پرورش کانگورو در استرالیا زیاد شد و این کشور توانست بحران را پشت سر بگذارد، اما هنوز هم گوشت کانگورو یکی از اصلی ترین غذا های استرالیایی ها به حساب می آید.

رژیم غذای کودک

وقتی «تریسی اندرسون»، بازیگر مشهور آمریکایی، رژیم غذای کودک را اختراع کرد، هرگز گمان نمی کرد که این رژیم تا این حد طرفدار پیدا کند. روش این رژیم خیلی ساده بود، غذای کودک به جای وعده های غذایی روزانه، 14 کاسه کوچک از غذای کودک باید در طول روز خورده می شد. شیرینی به کار رفته در غذای کودک بسیار کم بوده و همچنین این غذا ها سرشار از مواد مغذی بودند، اما در عین حال این مواد برای بدن یک فرد بزرگسال کافی نبودند و بسیاری از کسانی که از این رژیم پیروی کردند، دچار سو ء تغذیه شدند. از طرف دیگر سود جویان فرصت طلب بیکار نمانده و با وارد کردن غذا های کودک، آنها را با قیمت های گزافی به فروش رساندند. همین مسئله باعث شد تا این روش نیز دوام چندانی نداشت باشد و حالا کمتر کسی در آمریکا پیدا می شود که هنوز هم بخواهد با کمک غذای کودک وزن خود را کم کند.